Κ.Δ.Ω.Α.
« Κάτσε κάτω, μωρή!  Πάλι πιωμένη είσαι;» Ο πάντα περιποιητικός με τις κυρίες, κ. Ηλίας Κασιδιάρης της Χρυσής Αυγής πέταξε αυτές τις κουβέντες στη  βουλευτίνα της Ν.Δ., κ. Πιπιλή επειδή η τελευταία τόλμησε να διακόψει  την ομιλία  ενός βουλευτή του κόμματός του , αν δεν κάνω λάθος , του κ. Χρήστου Παπά. Το γεγονός ότι δεν κάνει  πλέον μεγάλη  εντύπωση  η αγένεια και η θρασύτητα του νεαρού βουλευτή, ( αν και πολλοί βουλευτές ανατρίχιασαν διαλογιζόμενοι  το τι θα επακολουθούσε στο κοινοβούλιο αν  είχε τολμήσει να απευθύνει τους ίδιους λόγους στη … Ζωή Κωνσταντοπούλου ), είναι διότι θεωρείται ο  γνησιότερος εναπομείνας  εκπρόσωπος της τάσης Κ.Δ.Ω.Α. ( Κτηνώδης Δύναμη    Ογκώδης  Άγνοια ), την οποία πρώτος περιέγραψε και όρισε ο συγγραφέας της κοινωνικής ανθρωπολογίας στην Ελλάδα  Πάνος  Κουτρουμπούσης.                                                                                                                    
Ο Πάνος Κουτρουμπούσης συμμετείχε  στην παρέα των Ελλήνων Υπαρξιστων  μέλη της οποίας μεταξύ άλλων ήταν κάποτε  ο Θ. Παγκαλος και κι ο Δημήτρης Πουλικάκος  με τους οποίους διοργάνωνε διάφορα χάπενινγκ .Ανακατεύτηκε με το Ελληνικό Μπητ κίνημα και από το 1963 συμμετείχε στην έκδοση του περιοδικού Πάλι . Εγραφε σε πολλά ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες, μεταξύ των οποίων Τα Νέα και την  Ελευθεροτυπία. Συγγραφέας, εικαστικός, μεταφραστής, κινηματογραφιστής, ραδιοφωνικός παραγωγός ... .                                                                                               
Ο Πάνος Κουτρουμπούσης έχει «ιδρύσει» και την ΚΔΩΑ, την ομάδα "Κτηνώδης Δύναμη   Ωγκώδης Άγνοια". Ο ίδιος έλεγε :« Το όμικρον το γράφουμε με ωμέγα λόγω άγνοιας, γιατί δεν ξέρουμε να γράφουμε. Είμαστε ομάδα, σαν virtual* κόμμα ας πούμε, με ιδρυτή εμένα και σύμβολα τον Σωκράτη που είπε “ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα” και τον Ηρακλή ως κτηνώδη δύναμη ». 

* virtual = εικονικό  . Το σύνηθες : virtual reality =  εικονική πραγματικότητα


                           

                        Η  ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΚΑΙ Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ



Τι ξέρουμε μέχρι στιγμής για τη λίστα Λαγκάρντ ;  Εκδοχές ή κατηγορίες, που μένει να αποδειχθούν ή να καταρρεύσουν. Υπάρχει ωστόσο κάποιο άλλο στοιχείο που δεν το συζητούμε και που συνιστά την απεικόνιση της θλιβερής ελληνικής  πραγματικότητας .


Έχουμε  βαρεθεί να ακούμε τους θρήνους - από την εκάστοτε αντιπολίτευση  κυρίως , αλλά και όχι μόνο , για την αποφυγή εκ μέρους της εκάστοτε κυβέρνησης  της οικονομικής αξιοποίησης των διάφορων λιστών που έχει στα χέρια του το Υπουργείο Οικονομικών .  Ε λοιπόν, εκτός από βαρετή, αυτή η αντιπαράθεση είναι  παντελώς περιττή και υποκριτική ή , όπως λέει ο λαος ,  είναι για γέλια και για κλάματα . Το λέω αυτό διότι, αφ' ότου μας προέκυψε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ , η δημόσια συζήτηση   εξαντλείται  στην προσωποποίηση και τον καταμερισμό των ευθυνών για το γεγονός της διαγραφής από αυτήν  των τριών ονομάτων και όχι το οτι  οι λογαριασμοί της λίστας δεν αξιοποιήθηκαν από το κράτος στην προσπάθεια καταπολέμησης της φοροδιαφυγής . Δεν υποστηρίζω ούτε κατ' ελάχιστον ότι ο εντοπισμός των υπευθύνων και ο προσδιορισμός του βαθμού της ευθύνης της αλλοίωσης της λίστας είναι δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα, κάθε άλλο. Έχω την εντύπωση όμως ότι εξ  αιτίας του ορυμαγδού της κομματικής  διαμάχης γύρω από τους υπεύθυνους για τη αλλοίωση , δεν έμεινε  καθόλου χώρος στην απάντηση ενός βασικού ερωτήματος .Πως και γιατί η λίστα δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί για τον σκοπό που μας εδόθη . Η λίστα δεν μας εδόθη για να σκυλοτρωγονται στα παράθυρα της τηλεόρασης οι πολιτικοί μας , μας εδόθη για την σύλληψη διαφυγόντων φόρων .
Ας δούμε πώς την αξιοποίησε μια  άλλη χώρα , η Μεγάλη Βρετανία λόγου χάρη   , εκεί  οι Ελεγκτές του  S.F.O. που είναι ο αντιστοιχος Σ.Δ.Ο.Ε. της Αγγλίας ,  κάλεσε όσους οι φορολογικές δηλώσεις τους δεν δικαιολογούσαν το ύψος των καταθέσεών τους στην HSBC, τους γνωστοποίησαν όσα είχαν περιέλθει εις γνώσιν τους και τους πρότειναν να καταβάλουν όσα όφειλαν να έχουν πληρώσει, άνευ περαιτέρω συνεπειών. Εκείνοι, από την πλευρά τους, παρότι γνώριζαν ότι η λίστα ήταν προϊόν έκνομης ενέργειας και, επομένως, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη δίωξή τους, δέχθηκαν τον προταθέντα συμβιβασμό , προφανώς , επειδή ήξεραν ότι αν δεν το έκαναν , οι  Βρετανοί οικονομικοί Ελεγκτές  της S.F.O. , θα τους ξετίναζαν και εφεξής δεν θα τους άφηναν στιγμή ήσυχους.
Τέτοιος όμως  διακανονισμός στην Ελλάδα δυστυχώς δεν  μπορεί να γίνει, γιατί όσοι συναλλάσονται με τις Δ.Ο.Υ. ξέρουν οτι δεν υπάρχει ελεγκτικός  μηχανισμός  , το δείχνει η αποτυχία όλων των κυβερνήσεων αφ' ότου ξέσπασε η κρίση στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Πέραν της διαφθοράς και της δυσαρέσκειας για τις περικοπές των αμοιβών τους , το σύνολο των Ελεγκτών φορολογητέας ύλης στο Σ.Δ.Ο.Ε. και σε όλες τις Δ.Ο.Υ. της χώρας είναι ...... 150 άτομα. Αν υπολογίσουμε ότι κάθε  λογαριασμός μιας  λίστας  ξένης τράπεζας απαιτεί  επεξεργασία  από έναν Ελεγκτή με αποκλειστική απασχόλησή του πάνω από έξη μήνες και ότι οι λογαριασμόι της λίστας Λαγκάρντ  είναι 2.000  , οι Ελεγκτές αυτοί , που είναι άκρως εξειδικευμένα στελέχη , ακόμα και αν δεν έκαναν τίποτε άλλο , θα χρειαζόταν για να τους ελέγξουν πάρα  πολλά χρόνια .




Υ.Γ.  Η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας ειδικής οικονομικής ελεγκτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα  ,  έγινε την περίοδο που Υπουργός Οικονομικών ήταν ο Δημήτρης Τσοβόλας, με την ΥΠΕΔΑ (Υπηρεσία Ελέγχου Διακίνησης Αγαθών). Το 1997 ο Αλέκος Παπαδόπουλος  ίδρυσε το ΣΔΟΕ      ( Σωμα Δίωξης Οικονομικού Εγγλήματος ). Με τον φορολογικού νόμου  του Γ. Παπακωνσταντίνου  3943/2011  την εποπτεία, καθοδήγηση και τον συντονισμό του ΣΔΟΕ ασκεί ο Εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος του οποίου η αρμοδιότητα επεκτείνεται σε όλη την ελληνική επικράτεια, Τόσο η ΥΠΕΔΑ όσο και ο ΣΔΟΕ , είναι πιστά αντίγραφα του Αγγλικού S.F.O. ως προς την θεωρία βέβαια , γιατί ως προς το αποτέλεσμα .... κι η μυλωνού τον άνδρα της με τους προμηθευτάδες 

                                              
                                                         ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ

«Μα πώς θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο; Ζήτησα να μου δώσουν μια λίστα από τη Γαλλία για να αφαιρέσω μόνο τους συγγενείς μου; Κανένα άλλο όνομα, έτσι για να μπερδέψω;»   
Γ. Παπακωνσταντίνου

Αυτά λέει σε συνέντευξή του στις 30/12/2012 στο «Έθνος της Κυριακής»  o Γ. Παπακωνσταντίνου και, ομολογουμένως, το επιχείρημα του εκτός από  εύλογο μας αποδεικνύει οτι ο πρώην Υπουργός είναι  πέραν των  άλλων και ευφυής.                                                    
Όμως η ευφυΐα δεν αποκλείει την ανοησία. Η ζωή και η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα έξυπνων ανθρώπων που διέπραξαν  μοιραίες ηλιθιότητες. Στο κάτω κάτω, η κατηγορία που του προσάπτεται αφορά την  πρόθεσή του να προστατεύσει συγγενείς και η Ελλάδα είναι το απόλυτο μοντέλο της κοινωνίας των συγγενών και των κολλητών παρά στο μοντέλο της κοινωνίας των πολιτών, γιατι αυτός ειδικά να αποτελέσει την παραφωνία στην συμπεριφορά  του πολιτικού και όχι μόνο προσωπικού της χώρας ; .                                                                                                                                
 Εμένα πάντως μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι το έκανε . Εκείνο όμως για το οποίο τολμώ να εκφράσω τη βεβαιότητά μου είναι ότι ο πρώην υπουργός πληρώνει μια άλλη ανοησία, θα έλεγα μεγαλύτερη από εκείνη που του καταλογίζεται. Εννοώ το γεγονός ότι , ενώ ο ίδιος ζήτησε τη λίστα, όταν επί τέλους την παρέλαβε  ουσιαστικά δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί της και το ερώτημα είναι , γιατί την ζήτησε ; . Μόνος του ανέλαβε την ευθύνη , που  έπρεπε όμως , αυτην ειδικά , λόγω της τραγικής οικονομικής καταστασης του λαού , να την φέρει  σε πέρας με τρόπο απολύτως διαφανή και θεσμικά άψογο, εξασφαλίζοντας την ακεραιότητά του σε κάθε βήμα της διαδικασίας . Επίσης η τραγική απερισκεψία του Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν ότι ενώ  ο ίδιος την ζήτησε , όταν έφτασε η λίστα στην Αθήνα την δέχθηκε περίπου ανεπισήμως , χωρίς να πρωτοκολληθεί και έπειτα ζήτησε από κάποιους στο γραφείο του  "τα στοιχεία αυτά να φυλαχθούν κάπου εμπιστευτικά, επειδή δεν είχα και μεγάλη εμπιστοσύνη σε ορισμένους στο υπουργείο Οικονομικών" , όπως δήλωσε παλαιότερα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.                                                                                                                                                
Αυτά, κατά την γνώμη  μου, ήταν τα μοιραία σφάλματα του Γ. Παπακωνσταντίνου. Δεν αναγνώρισε τον κίνδυνο , γιατί φαίνεται ότι δεν ήταν σε θέση να καταλάβει  την ιδιαίτερη πολιτική σημασία του θέματος. Έτσι έμπλεξε και τώρα τίποτε δεν εμποδίζει τον συνήθως καχύποπτο Έλληνα να υποψιάζεται ότι,  ενώ ήταν ικανός για τη μία ανοησία, γιατί να μην ήταν ικανός και για την άλλη ηλιθιότητα; Ο βαθύτερος όμως λόγος για τον οποίο ο Γ. Παπακωνσταντίνου βρίσκεται σήμερα στριμωγμένος στον απεχθή ρόλο της Ιφιγένειας είναι ότι , έπρεπε , τότε μεσα στην δύνη της εφιαλτικής  δημοσιονομικής καταστασης της χώρας , να αρνηθεί να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών και τούτο γιατί κάθε πολιτικός , πρωτίστως για το δημόσιο καλό  αλλά και για το δικό του συμφέρον , πρέπει να γνωρίζει τις δυνατότητες και τα όρια του και το σπουδαιότερο να τα ...... αποδέχεται.



Υ.Γ. Παρατηρώντας την επικαιρότητα βλέπω με θλίψη  οτι εξελισσόμαστε σε μια κοινωνία οχλοκρατίας που  απονέμει  δικαιοσύνη διά της τηλεοράσεως και δια της αναγωγής του λαϊκισμού σε νομική επιστήμη. Ενώ ξεχάσαμε και συγχωρήσαμεσε όσους παρασκεύασαν τότε με άφρονες οικονομικές πολιτικές την καταστροφή της χώρας και το τραγικότερο τίμουμε με την ψήφο μας οσους δημιουργούν τώρα πολιτικό κεφάλαιο επενδύοντας στην κρίση και στην απόγνωση του λαού.