NERO CLAVDIUS CAESAR AVGUSTUS

Αυτή η μελέτη σκοπό έχει, όχι να προβλέψει το μέλλον όπως κάνουν οι Βρετανικές εταιρείες οικονομικών εξελίξεων και προκαθορισμού επενδύσεων  ή οι Γερμανικές αντίστοιχες των στρατηγικών μελετών, αλλά, με βάση τα αμερικανικά πρωτόκολλα παρατηρήσεων και προβλέψεων,  θέλει να προσφέρει, με τη νοητική εκγύμναση, όλα τα γνωστικά εργαλεία που απαιτούνται ώστε να εξοικειωθούμε με τα «εν δυνάμει μέλλοντα» και με αυτό τον τρόπο να εξασκηθούμε στην έγκαιρη λήψη αποφάσεων για τη διαμόρφωση μιας πορείας,  για ένα μέλλον όπως το θέλουμε εμείς.
Στο πλαίσιο αυτό η μελέτη επικεντρώνετε  πάνω σε ένα ερώτημα και στα πέντε διακριτά πιθανά σενάρια εξελίξεων του, όχι ως προειδοποιήσεις για κάποια νομοτέλεια, αλλά ως «ασκήσεις σκέψης» προκειμένου να ενισχύσουμε τη δυνατότητά μας για να διαμορφώσουμε, εμείς οι Ευρωπαίοι  πολίτες, το επιδιωκόμενο επιθυμητό μέλλον.

Πού μας οδηγεί ο κορανοϊός ;

Κατάρρευση.
Υποστηριζόμενη επιβίωση.

Χειραγώγηση.

Μεταμόρφωση.
Κορανοϊός και Ε.Ε.Το πιο πιθανό σενάριο. 

Κατάρρευση – Οι οικονομικές κρίσεις, που οφείλονται άλλοτε σε πολέμους, άλλοτε σε πανδημίες, ή συχνότερα, σε εσφαλμένες κυβερνητικές πολιτικές, διαμορφώνουν άμεσα εναντιώσεις, όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και αμφισβήτηση του κεντρικού κράτους στη συνείδηση των πολιτών. Αναφέρεται μάλιστα, ως χειρότερη περίπτωση, η δεινή οικονομική κρίση στην Ελλάδα το 2009, τότε που γεννήθηκε στην συνείδηση των πολιτών μια διπλή αμφισβήτηση, της κρατικής αποτελεσματικότητας και της κρατικής αφήγησης της αλήθειας. Επρόκειτο όχι μόνον για απλές αμφισβητήσεις, αλλά στην ουσία για αρνήσεις από τους πολίτες της αποδοχής των κρατικών δομών κάτι που στην συνέχεια οι αρνήσεις αυτές  παρήγαγαν στοιχεία εύφλεκτα, συστατικά κοινωνικών αναταραχών.
 
Υποστηριζόμενη επιβίωση,– Μπορούν να υποστηρίξουν την επιβίωση των πολιτών τους  κράτη ή ένωση κρατών; Ναι μπορούν αρκεί να έχουν ικανότητες ανάλυσης δεδομένων, που να τους επιτρέπουν να προβλέπουν, με ακρίβεια, την ευπάθεια των πληθυσμών τους  σε οικονομικές κρίσεις, –καθώς και τη διάρκεια της αποδυνάμωσης μιας οικονομίας που ένας πόλεμος, μια επιδημία ή το σύνηθες  μία άστοχη πολιτική μπορεί να προκαλέσει– και να είναι προετοιμασμένα, βάση πρωτοκόλλων, να αξιοποιήσουν “παράθυρα ευκαιρίας” για άμεση οικονομική στήριξη του δοκιμαζόμενου πληθυσμού τους. Η έλλειψη όμως των απαιτουμένων πρωτοκόλλων, ή ακόμα πιο χειρότερα, των κονδυλίων που θα έχει σαν αποτέλεσμα την αδυναμία για υποστήριξη της επιβίωσης των δοκιμαζομένων πολιτών θα είναι η υποκείμενη αιτία κραδασμών και αστάθειας του κρατικού συστήματος.

Χειραγώγηση – Ο κίνδυνος κατάρρευσης ωθεί όλα τα κράτη στην υιοθέτηση αυταρχικών μεθόδων. Η παρακολούθηση των πολιτών γίνεται υποχρεωτική. Η άρση, από τις αρχές. του τηλεφωνικού, τραπεζικού ή οποιουδήποτε άλλου προσωπικού απορρήτου των πολιτών θεωρείται πλέον φυσιολογική. Κάμερες καταγραφής και παρακολούθησης επί 24ώρου βάσεως, τοποθετούνται παντού από ιδιώτες και δημόσιες αρχές, κρατικοί υπάλληλοι επισκέπτονται απροειδοποίητα σπίτια και εργασιακούς χώρους και υποβάλλουν τους πολίτες σε εξετάσεις. Ο στρατός, σε ακραίες πάντως μέχρι σήμερα περιπτώσεις, καλείται, αντικαθιστώντας τα σώματα ασφαλείας,  να προασπίσει την τάξη και να αναλάβει  τα δίκτυα διανομής για να αποτραπούν έκτροπα και συσσώρευση αγαθών στα χέρια λίγων.

Μεταμόρφωση – Από την αποδοχή, όλων των δυτικών συμμάχων του Β΄Παγκοσμίου πολέμου, στην ομώνυμη Διάσκεψη στο Bretton Wood στο Νιού Χαμσαϊρ στις ΗΠΑ τον Ιούλιο του 1944, της “Ηγεμονίας” των ΗΠΑ στον καπιταλιστικό κόσμο και αυτόματα, σαν φυσικό επακόλουθο, της ΕΣΣΔ από το κομμουνιστικό, τώρα μπαίνουμε σε μια νέα διεθνή πολιτική πραγματικότητα, σήμερα, δεύτερη δεκαετία του ΚΑ΄αιώνα, περνάμε στην αποδοχή ως ηγετών χωρών των οικονομικά ισχυρών, δηλαδή περνάμε στην παγκόσμια κυριαρχία της οικονομικής ισχύος. Επιπροσθέτως, εκτός  της κυριαρχίας των οικονομικά ισχυρών χωρών, όπως πχ. της Γερμανίας ή της Κίνας, φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν στον κόσμο, τουλάχιστον περιφερειακά,  και κράτη που παρουσιάζουν υψηλή βιο-ευελιξία, κράτη που κατανοούν σε βάθος τη βιολογική σύσταση του πληθυσμού τους και μπορούν να διαθέτουν ταυτόχρονα ανεπτυγμένα συστήματα παιδείας, αμύνης και επικοινωνιών.

Κορανοϊός και Ε.Ε. Το πιο πιθανό σενάριο.

Ο κορωνοϊός επιστρέφει εποχικά σε όλη την ήπειρο και οδηγεί σε ύφεση και μαζική ανεργία. Η οικονομική στήριξη των χωρών της Ένωσης από τις Βρυξέλλες αποδεικνύεται ανεπαρκής με αποτέλεσμα η επιρροή Κίνας και Ρωσίας να εντείνεται σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη του Νότου. Έτσι προχωρεί ως μοναδική δυναμική λύση η ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Συνοδεύεται όμως, για λόγους δημοσιονομικούς, από σκληρή οικονομική πολιτική, αυστηρούς κανόνες ελέγχου και το χειρότερο, απαγόρευση της ελευθερίας κίνησης μεταξύ κρατών-μελών προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι πανδημικές κρίσεις. Τα διαδοχικά κύματα της COVID-19 σε συνδυασμό με την παγκόσμια ύφεση θρυμματίζουν τη δυνατότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί τις πολλαπλές κρίσεις. Οι ΗΠΑ στρέφουν την πλάτη τους στην Ευρώπη, το ενδιαφέρον τους βρίσκεται πλέον αποκλειστικά στον Ειρηνικό, απομακρύνονται από τον Ατλαντικό και αδιαφορούν για το ΝΑΤΟ. Επιθέσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο συμβάλλουν στην κατάρρευση της Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται πλέον ένα ασήμαντο ρηχό κέλυφος μικρών βόρειων λαών με την ίδια επιρροή στη διεθνή σκηνή που έχει σήμερα και η Σοσιαλιστική Διεθνής με πρόεδρο τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Α. Παπανδρέου.