Τρίτη 31 Μαΐου 2016




Ο Βόλφγκανγκ  Σόϊμπλε είχε πει στον Αμερικανό υπουργό οικονομικών  Τζακ Λιού, πέρση τον Ιούλιο λίγο πριν την συμφωνία  γέφυρα της 12ης Ιουλίου Ελλάδος – Τρόικας  , όταν αυτός επίμονα τον προέτρεπε να διαγράψει μέρος του Ελληνικού χρέους , ότι η Γερμανία θα αντάλλασε ευχαρίστως την Ελλάδα με το Πουέρτο Ρίκο . Είχε πει ακριβώς :“ Είναι έτοιμη η Γερμανία να δεχθεί το Πουέρτο Ρίκο στην Ευρωζώνη , εφόσον οι ΗΠΑ θα δέχονταν την Ελλάδα στην περιοχή του δολαρίου ”.                                                                                                                                                                                   
Το Πουέρτο Ρίκο , στο οποίο αναφέρθηκε ο Σόϊμπλε , είναι ένα φτωχό νησί το οποίο ανήκει στην επικράτεια των ΗΠΑ από το 1898 , ωστόσο οι κάτοικοί του έχουν αρνηθεί τρείς φορές με την ψήφο τους να αποτελέσουν μια νέα  πολιτεία των ΗΠΑ                                                                                                                                                                                         
Αφορμή , αυτών που είπε ο Σόϊμπλε ήταν , όταν πέρση τον Ιούλιο ο κυβερνήτης του Πουέρτο Ρίκο  Αλέξανδρο Γκαρσία Παντίγια δήλωσε ότι το χρέος του νησιού που ανέρχεται σε 72 δις δολάρια , δεν μπορεί να αποπληρωθεί και πιθανότατα το Πουέρτο Ρίκο θα οδηγηθεί στην χρεοκοπία .                                                                                                                                                                                         
 Η Ελληνική Ιστορία , κατά παραδοχή όλων των ιστορικών , δεν είναι μόνο η πλουσιοτέρα  του πλανήτη μας αλλά και  η πλέον διδακτική. Ο Έλληνας είναι ένα  φαινόμενο που όλοι οι ιστορικοί αποκαλούν … ως διαρκές υποκείμενο παραγωγής ιστορίας . Μέσα σε  σαράντα , πενήντα , εξήντα χρόνια , ο Ελληνικός λαός προσέθεσε , στο παγκόσμιο γίγνεσθαι , γεγονότα τέτοιας καθοριστικής σημασίας  που η επιστήμη μπορεί με άνεση να τα χαρακτηρίσει Ιστορικά μια που , εκτός των συνεπειών τους και του μεγέθους των , μπορούν οι ιστορικοί όχι μόνο να τα αφηγηθούν αλλά και να αναλύσουν. .                                                                                                                                                                          
 Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την αφήγηση και την ανάλυση αυτού του πρόσφατου ιστορικού Ελληνικού γεγονότος , που πλαγίως μεν , αλλά με τόση απαξίωση και ειρωνεία , για την πατρίδα μας , αναφέρθηκε  ο Γερμανός υπουργός των οικονομικών  .                                                                                                                                                                                                                                                                                     Όταν οι ΗΠΑ αποδέχτηκαν το 1947 την πρόταση της μεγάλης αλεπούς , τουτέστιν της Μεγάλης Βρετανίας να επωμισθούν μια χώρα με τεράστια  στρατιωτικά , οικονομικά και πολιτικά προβλήματα , την Ελλάδα , ούτε ο Αμερικανός Πρόεδρος , ούτε το Κογκρέσο είχαν υπολογίσει τις συνέπειες . Έντρομοι όμως σε λίγο αντιλήφτηκαν ότι τόσο η οικονομική όσο και η στρατιωτική βοήθεια που αφειδώς άρχισαν να παρέχουν  στην Ελλάδα δεν αρκούσε για να αποτρέψει την πορεία της προς το κομμουνιστικό στρατόπεδο . Η έκθεση PAUL PORTER του 1947 αποκαλύπτει την δραματική κατάσταση που διαπίστωσαν οι  New dealers , οι άνθρωποι δηλαδή της τότε Αμερικανικής κυβέρνησης .                                                                               
Η λήξη του πολέμου βρήκε τους περισσότερους Έλληνες καταδιωκόμενους από την δεξιά και πολλές φορές και από την αριστερά , τους βρήκε με καμένα σπίτια    , ρακένδυτους , πεινασμένους , ανάπηρους από όπλα και μολυσματικές αρρώστιες ,  απαίδευτους και οι περισσότεροι από αυτούς να προσβλέπουν  στην εμπέδωση καθεστώτος Λαϊκής Δημοκρατίας ως μοναδική θεραπεία της δυστυχίας των ,  ενώ ότι αποτελούσε τον Ελληνικό αστικό κόσμο , οι επαγγελματίες πολιτικοί , οι έμποροι , οι βιομήχανοι , οι στρατιωτικοί , οι επιστήμονες συνέχιζαν να ζουν μέσα στην κυρίαρχη , της προ του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου  εποχής , παθογένεια τους …. την πάση δυνάμει  απομόνωση των κεντρώων και αριστερών πρώην Βενιζελικών και την με κάθε θυσία κυρίευση του κράτους με μοναδικό σκοπό τους διορισμούς , τα θαλασσοδάνεια , τις προμήθειες , τις αναθέσεις έργων Αδιαφορούσαν  για το ότι η διεθνής γεωπολιτική και κυρίως οικονομική σκηνή δεχόταν τεκτονικές αλλαγές , αλλαγές που τελικά οδήγησαν την Δυτική Ευρώπη στην οικονομία του σύγχρονου καπιταλισμού και  όλο τον κόσμο σε έναν νέο πρωτόγνωρο  πόλεμο στον ……. ψυχρό .                                                                                                                                        
Έτσι οι Αμερικανοί βρέθηκαν ενώπιον ενός σκληρού διλήμματος ή θα δεχόταν την κομμουνιστικοποίηση της Ελλάδος , με καταλυτικές συνέπειες για τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντα του Δυτικού κόσμου ή θα έθεταν υπό αυστηρή κηδεμονία το Ελληνικό στέμμα και την Ελληνική κυβέρνηση. Επέλεξαν το δεύτερο .Η δια αυτού του μέσου διάσωση της Ελλάδος , με την μερική δηλαδή κατάργηση της ανεξαρτησίας της ,  άνοιξε τον δρόμο στις ΗΠΑ σε σειρά παρόμοιων παρεμβατικών ενεργειών  παγκοσμίως . Δια της Ελληνικής εμπειρίας , η οποία τελικά τους έγινε και συνήθεια , οι Ηνωμένες Πολιτείες εφήρμοσαν μιαν νέα μορφή πολιτικής , την υποστήριξη , την υιοθέτηση , την κηδεμόνευση και τελικώς την καθοδήγηση των σκληρών αντικομμουνιστικών καθεστώτων παγκοσμίως . Η Ελλάδα παρέμεινε τελικά στην Δύση , τα κατάφερε .Όμως δεν τέλειωσε εδώ , από την μια  ο ανώριμος Ελληνικός λαός και από την άλλη ο παρασιτικός αστικός κόσμος της , συνέχισαν να αδιαφορούν για όλες τις αξίες του δυτικού κόσμου , παρακαταθήκη της Γαλλικής επανάστασης και του Προτενσταντισμού :  την αξιοκρατία , την σωστή οικονομική ανάπτυξη , την αναγνώριση  της επιχειρηματικότητας , την αναγνώριση του εμπορικού κέρδους , την κοινωνική  δικαιοσύνη , τους δημοκρατικούς θεσμούς.                                                                                                                                                                                  
 Το μοναδικό ενδιαφέρον όλων των Ελλήνων είναι ένα πτυχίο πανεπιστημίου και μια θέση στο δημόσιο , όλα τα άλλα επιχειρήσεις , εμπόριο , ναυτιλία ,  χρειάζονται κόπους , ξενύχτια , τρεχάματα , αγώνες  . Προς τι όμως οι θυσίες και οι προσπάθειες  αφού όταν παραστεί ανάγκη βοηθείας θα παρέμβει η Δύση όπως το 1947.                                                                                                                        
 
Τι έχει παραμείνει άραγε από αυτό το προαναφερθέν ιστορικό γεγονός , εκτός από τον σαρκασμό και την ειρωνεία του Σόϊμπλε ; .                                                                                   
Καταρχήν το συμπέρασμα ότι η Ιστορία του Ελληνικού λαού  είναι διδακτική για όλους τους λαούς εκτός όμως από τον ίδιο .                                                                                                          

Τα κύρια πάντως βαρέα υπολείμματα των γεγονότων του 1947 ευδιάκριτα μάλιστα  μετά από εβδομήντα χρόνια , είναι για μεν τους Αμερικάνους  η αεροναυτική βάση της Σούδας και ο έντονος Αντιαμερικανισμός των Ελλήνων .Για δε την Ελλάδα μια παταγώδη οικονομική χρεοκοπία και μια νεοκομμουνιστική κυβέρνηση.     
  
                                                                                                               frixos 

Κυριακή 22 Μαΐου 2016





Με όση σύνεση και φόβο αντιμετωπίζουν οι εναπομείναντες οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ την νέα κατάσταση, τόσο περισσότερο μοιάζει να έχουν  ξεφύγει ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του . Κι ενώ ακόμα και οι υποστηρικτές τους , αυτοί που υπάρχουν πάντα στην χώρα μας για να εκμεταλλεύονται την κάθε αλλαγή κόμματος στην εξουσία , αναγνωρίζουν πως τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά και δείχνουν  μια κάποια  συστολή , οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός , κάνουν αστειάκια , ανταλλάσουν με την αντιπολίτευση έξυπνες υποτίθεται ατάκες στην βουλή και στα παράθυρα των τηλεοράσεων , δείχνουν απόλυτα ικανοποιημένοι , ξεδιάντροπα  κάνουν κακέκτυπη  προπαγάνδα από τα κρατικά ΜΜΕ , κοροϊδεύουν  τους πάντες , μάλιστα δεν σέβονται ούτε τους πιο άτυχους από μας , τους ανέργους , τους μισθωτούς και συνταξιούχους της μιας πεντάρας και ανενδοίαστα όπου φτάσουν και όπου βρεθούν… γελούν .                                                      
Όσοι σε απόγνωση ευρισκόμενοι νεόπτωχοι  Έλληνες ψήφισαν τον περασμένο Σεπτέμβριο τον  ΣΥΡΙΖΑ  το έκαμαν όχι γιατί τους υποσχέθηκαν ότι θα κόψουν το ΕΚΑΣ , όχι γιατί τους υποσχέθηκαν ότι θα υπογράψουν  ένα νέο Μνημόνιο που τα μέτρα που φέρνει είναι δεκαπλάσια των δύο προηγούμενων και μάλιστα συνοδευόμενο από έναν κόφτη λαιμητόμο αιωνίας διάρκειας  , όχι βέβαια δεν τους έλεγαν αυτά . Τους  έλεγαν με την  φωνή του κ. Τσίπρα από το βήμα της έκθεσης της Θεσσαλονίκης  ….. "μη φοβάστε, από εδώ και πέρα δε θα εφαρμοστεί κανένα  Μνημόνιο, ούτε το πρώτο του Παπανδρέου ούτε το δεύτερο του Σαμαρά , εμείς έχουμε έτοιμο παράλληλο πρόγραμμα και αυτό θα εφαρμόσουμε, είναι το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης , του οποίου το κόστος 7 δις , θα το καλύψουμε  από τον καταλογισμό προστίμων μετά από  αυστηρούς ελέγχους , που θα κάνουμε ως κυβέρνηση , στις διάφορες λίστες τύπου Lagarde" . Μπορεί ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του να ισχυρίζονται  ότι ουδέποτε είπαν ψέματα , ότι όλα αυτά ήταν μια απλή αυταπάτη. Μπορεί οι υπουργοί να ισχυρίζονται ότι ο πρωθυπουργός τους  είναι μεγάλος αγωνιστής , ότι διαθέτει μεγάλες  οικονομικές και πολιτικές γνώσεις  , ότι διαθέτει όλα τα φόντα ενός μεγάλου πολιτικού . Σύμφωνοι λοιπόν και μπράβο του . Τι να τα κάνουμε όμως όλα αυτά όταν του λείπει κάτι το βασικό , το πιο ανθρώπινο για την κοινωνία μας , όταν του λείπει το αίσθημα της ..... ντροπής.