Ένας δεκάχρονος Άθλος: 28η Οκτωβρίου 1940 – 30η Αυγούστου 1949

 

“Ημέρα μνήμης, τιμής και υπερηφάνειας η σημερινή  και η σκέψη μας γυρίζει 83 χρόνια πίσω, σε αυτούς που είπαν το μεγάλο ΟΧΙ, στα νέα παιδιά που πολέμησαν στα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας”.  

              Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός. 28/10/2023

Σήμερα, όπως και κάθε χρόνο τέτοια ημέρα. ο απανταχού Ελληνισμός γιορτάζει το έπος της 28ης Οκτωβρίου 1940, ημέρα που η Φασιστική Ιταλία ζήτησε την υποταγή της Ελλάδας και οι ηγέτες και τα παιδιά της αρνούμενοι την υποδούλωση, τελικά την εξευτέλισαν και κατανίκησαν στα βουνά της Αλβανίας.

Την γιορτάζουμε προβάλλοντας  στην τηλεόραση, από το βράδυ της παραμονής, δυο  ταινίες σχετικές με τον πόλεμο, κάνοντας μια στρατιωτική παρέλαση στην Θεσσαλονίκη και μια μαθητική στην Αθήνα και με δηλώσεις πολιτικών ακριβώς στο τέλος της στρατιωτικής παρελάσεως.

Έτσι αρχίζουμε και έτσι τελειώνουμε τον εορτασμό αυτού του έπους, με δύο ταινίες στην τηλεόραση, δύο παρελάσεις στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας και με το κερασάκι στην τούρτα τις, με το τέλος της παρέλασης, δηλώσεις πολιτικών.

Όπως σχεδόν σε όλες τις ιστορικές στιγμές της χώρας, ιδεολογίες ή το σωστότερο  παρωχημένα ιδεολογήματα και δοξασίες του παρελθόντος, δεν επιτρέπουν την λεπτομερειακή παράθεση και ανάλυση όλων των πολεμικών και μη, ιστορικών γεγονότων του έθνους. 

Πότε θα βρεθεί ένας τολμηρός ηγέτης να το πάει παρακάτω, να ορίσει το τι ακριβώς τιμούμε την 28η Οκτωβρίου;

Μόνον έτσι θα μπορέσουν επί τέλους να πάρουν την σκυτάλη υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί για να ξεδιπλώσουν ολόκληρο το μέγεθος και την σημασία αυτού του άθλου.

Να εξηγήσουν στα παιδιά μας  τι ήταν ακριβώς αυτό που ξεκίνησε ο Ελληνικός λαός εκείνη την ημέρα, της 28ης Οκτωβρίου 1940 και μέχρι που το έφτασε.

Να διδάξουν ότι, την 28η Οκτωβρίου 1940, ένας ιστορικός λαός με τον πιο σπουδαίο πολιτισμό που εμφανίστηκε ποτέ παγκοσμίως, ξεκίνησε έναν Άθλο που δεν είχε μόνο ένα μεγάλο ΟΧΙ μερικών μηνών, αλλά συνέχισε με ένα τρομερό, ένα τραγικό αγώνα, που διήρκησε συνολικά δέκα ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια του οποίου πολέμησε και τους τρεις τρομερούς ολοκληρωτισμούς του 20ού αιώνα:

Τον φασισμό του Μουσολίνι,

Τον ναζισμό του Χίτλερ

Τον κομμουνισμό του Στάλιν. 

Στον πόλεμο του 1940 οι νέοι, το ανθός της τότε ελληνικής κοινωνίας, πήγαιναν στον πόλεμο χαμογελώντας και τραγουδώντας και δεν διανοήθηκαν να ζητήσουν εξηγήσεις για την άθλια κατάσταση της χώρας, από κανέναν υπεύθυνο για αυτήν επαΐοντα, Βασιλιά ή Δικτάτορα, παράτησαν τα πάντα και πήγαν στα βουνά της Αλβανίας να κάνουν το καθήκον τους  και αυτό γιορτάζουμε σήμερα, γιατί αυτό το έκαναν χωρίς γκρίνιες παράπονα και απαιτήσεις, το έκαναν δηλαδή "Και με το παραπάνω" όπως λέει ο λαός. 

Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τέλους Οκτωβρίου του 2023, 83 χρόνια μετά το έπος του 1940, ένα 65,4% του Ελληνικού λαού επέλεξε, σε δοκιμασία μιας συμμάχου χώρας, μια …βολική στάση, η χώρα μας λένε θα πρέπει να τηρήσει αυστηρή ουδετερότητα στον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ κατά της ΧΑΜΑΣ, αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης που χρηματοδοτείται, εκπαιδεύεται και εξοπλίζεται από τους μουλάδες του Ιράν για να αποκεφαλίζει παιδιά, να σκοτώνει  και να παίρνει όμηρους ηλικιωμένους, να βιάζει γυναίκες. 

Οι νεοέλληνες, όταν βρίσκονται στην ανάγκη απαιτούν, δικαιωματικά, βοήθεια από τους πάντες, επικαλούμενοι το αρχαίο κλέος και την προσφορά τους στην δημιουργία του δυτικού πολιτισμού.

Κι όταν οι στόλοι των τότε ισχυρών ανταποκρίθηκαν στις εκκλήσεις τους και έκαναν την ναυμαχία στο Ναβαρίνου το 1827 που καταναυμάχησαν τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο και έτσι μπόρεσαν και έκαναν οι σύγχρονοι Έλληνες το δικό τους Έθνος, αυτό οι περισσότεροι Έλληνες  το ξέχασαν και μόλις τέσσερα χρόνια μετά κατηγόρησαν την Αγγλία για τον φόνο του Καποδίστρια.  

Όπως και την τελευταία φορά, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τις τράπεζες και η χώρα αιωρούνταν πάνω από το χείλος του γκρεμού, τότε που κάθε Παρασκευή προσγειώνονταν στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, βαριά μεταγωγικά αεροσκάφη που μετέφεραν παλέτες με ευρώ για να μπουν στα ΑΤΜ  για να πληρωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί και έτσι να λειτουργήσει στοιχειωδώς κάπως η οικονομία.

Όπως όταν ο πρόεδρος της Γαλλίας Francois Hollande  πρόβαλε βέτο στην ζητούμενη από τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών, έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ. 

Όπως τότε, που ο Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών επί προεδρίας Barack Obama, Jack Lew βρισκόταν κάθε βδομάδα στο Βερολίνο και τελικά δεν επέτρεψε, για στρατηγικούς και γεωπολιτικούς λόγους, την οικονομική εξαέρωση της Ελλάδος.   

Και τότε, ένα ποσοστό 51,89% ψήφισε στο δημοψήφισμα του Ιουνίου 2015 ουσιαστικά, την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε., από το ευρώ και από τη συμμετοχή της χώρας μας στους Δυτικούς θεσμούς.

Όλα αυτά εκ του ασφαλούς βέβαια, γιατί μόλις ζόρισαν τα πράγματα, όλοι όσοι πρότειναν αυτά τα μάγκικα και …… σωτήρια μέτρα,  έκανα την αναγκαία κυβίστηση, προκειμένου να μπορούν συνεχίσουν να κυβερνούν με την ίδια αμεριμνησία. 

Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και με τον πόλεμο στην Ουκρανία. 

Κατέβηκαν στην πλατεία Συντάγματος  με σύνθημα "Για τον άνθρωπο"  αποδοκιμάζοντες τον ...... Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, οι όψιμοι οπαδοί του Στάλιν. 

Άσκησαν και συνεχίζουν να ασκούν δριμεία κριτική, από τα περιφερειακά κανάλια της τηλεόρασης οι ακροδεξιοί και κατηγορούν σαν υποταγή, στα κελεύσματα των ΗΠΑ, τη βοήθεια που έστειλε η χώρα μας στον ηρωικό και σκληρά αγωνιζόμενο κατά του ρωσικού ιμπεριαλισμού λαού της Ουκρανίας. 

Κι έτσι, δεν μας εκπλήσσει  που φτάνουμε στην απόλυτη παραδοξολογία, εκείνοι που δεν θέλουν να ακούν τις λέξεις σύνορα, πατρίδα, πατριωτισμός, έθνος, να το παίζουν ουδέτεροι στον πόνο και στον αγώνα του άλλου και να ομνύουν στον δεκαετή Άθλο του Ελληνικού λαού στον οποίον είτε δεν συμμετείχαν είτε ήταν στην αντίπαλη πλευρά. 

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της στρεβλής ή της ελλιπής  αφήγησης της ιστορίας, για την οποία φταίνε πολλοί.

Ένοχος βέβαια, κατά κύριο λόγο, είναι η αριστερά, η οποία ενώ κουβαλάει τόσες  αμαρτίες και το αναμενόμενο είναι να δηλώσει πως αναθεωρεί ή προβληματίζεται έστω για αυτές, μας τις παρουσιάζει ως ηρωισμούς και επιτεύγματα της, ενώ πρόκειται για μια τραγωδία που συνέβη σε ένα κομμάτι της ιστορίας μας που η ίδια η αριστερά κατά κύριο λόγο προκάλεσε. 

 

Αυτή είναι η έσχατη πράξη εντιμότητας σύντροφοι…

 

Δεν χρειαζόσασταν σύντροφοι όλες αυτές τις ακρότητες, τι ανάγκη είχατε και χτυπούσατε, και γιαουρτώνατε  και βρίζατε τους πολιτικούς αντιπάλους σας;

Ούτε και χρειαζόσασταν να προβάλατε τα έξαλα συνθήματα σας, ”Δεν πληρώνω δεν πληρώνω”, “Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή“,  για να μπορέσετε τελικά να εισπράξετε τη λαϊκή αγανάκτηση από τη δυστυχία που είχε φέρει στον τόπο μας η πτώχευση και η ένταξη μας στο ΔΝΤ.

Υπήρχε, από τον πόλεμο και μετά, συσσωρευμένη η αγανάκτηση του Ελληνικού λαού, από τα ολοκληρωτικά μέτρα του μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς, από την επτάχρονη δικτατορία, από την, εξ αυτής,  καταστροφή της Κύπρου.

Τα μνημόνια του 2009 ήταν η έσχατη αιτία, που παράλληλα με τον έντονο αντιαμερικανισμό, ολοκλήρωσε τη ριζοσπαστικοποίηση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που δημιούργησε μια παράλυση στο τότε πολιτικό κατεστημένο με συνέπεια την ανατροπή τόσο της κεντροδεξιάς όσο και την καταστροφή της κεντροαριστεράς, δηλαδή των δύο βασικών παρατάξεων που πρωταγωνιστούν και είναι οι βασικοί πυλώνες της δημοκρατίας σε όλες τις χώρες της Δύσης.

Ήταν τέτοια η κοινωνική πίεση στο πολιτικό σύστημα, που τελικά συρρίκνωσε, στις εκλογές του 2015, την κεντροδεξιά στο 28,09% και εξάχνωσε την κεντροαριστερά στο 6,29%

Με προωθημένα συνθήματα, όπως “Δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα”,  “Ανοιχτά σύνορα για όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες”,  “Λαϊκή κυριαρχία” και με κυρίαρχο σύνθημα σας “ Θα βαράμε τα νταούλια και οι Ευρωπαίοι θα χορεύουν “  πήρατε την εξουσία με 35,46%. 

Η διακυβέρνηση σας  όμως ήταν οδυνηρή για την κοινωνία και η θύμησή της προκαλεί είτε θυμηδία είτε αποστροφή, ανάλογα με την περίσταση.

Θυμηδία τότε που ο αρχικαπετάνιος, της για πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς, Ν. Φίλης  ως Υπουργός Παιδείας αποφάσισε να μειώσει τις ώρες διδασκαλίας των θρησκευτικών στα σχολεία, κάνοντας επίδειξη αριστεροσίνης, μια  και θα άνοιγε οπωσδήποτε άσκοπο μέτωπο με το “Σκοταδιστικό ιερατείο”.

Αποστροφή όταν η αποτυχούσα υποψήφια αρχηγός Έφη Αχτσιόγλου, ως υπουργός εργασίας, εφεύρε την προσωπική διαφορά για να μειώσει τις συντάξεις. 

Ανάφερα δύο από τα εκατοντάδες "Κατορθώματα" της κυβερνητικής θητείας σας, αν πάντως εσείς σύντροφοι έχετε αντίρρηση, το 17,83 % του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, σας δίνει την καλύτερη απάντηση για το τι είδους ανταπόκριση  είχε η «αριστερή» σας διακυβέρνηση. 

Με απίστευτη επιπολαιότητα για παλαιά στελέχη κόμματος εξουσίας, καταργήσατε, εσείς οι έμπειροι όπως διατείνεσθε και όχι ο νέος Πρόεδρος, την διάταξη του καταστατικού του κόμματος σας, που προέβλεπε την εκλογή Προέδρου από "Συνέδριο", όπως είχε εκλεγεί άλλωστε και ο κ. Τσίπρας το 2004 και την αντικαταστήσατε, για λόγους εντυπωσιασμού των …. προοδευτικών και δημοκρατικών ψηφοφόρων, με εκλογή του Προέδρου από την "Βάση",  επιλέξατε όμως έναν αδόκιμο τρόπο εκλογής, δεν σκεφτήκατε τι θα κάνατε σε περίπτωση που ο εκλεγείς Πρόεδρος ήταν ακατάλληλος, πως θα τον αλλάζατε, αφού η "Βάση" είναι υπεράνω όλων των οργάνων του κόμματος και δεν αμφισβητείτε από κανέναν;  

Σύντροφοι, με δική σας ευθύνη σας άρπαξε το μαγαζί ο Stefanos.

Χωρίς κανέναν σχεδιασμό, χωρίς να χρειαστεί να πετάξει ούτε ένα σύνθημα.

Καταγγέλλετε τώρα, κατόπιν εορτής, ότι ο νέος εξ Αμερικής Πρόεδρος, έχει γίνει πρωινό τηλεοπτικό σώου και δεν έχει κανένα πολιτικό σχεδιασμό, μα σύντροφοι παραβλέπετε ότι και ο δικό σας πολιτικός σας λόγος εδώ και τέσσερα χρόνια είναι στις μεν τηλεοράσεις μια ατέρμων καταγγελία της  “Επάρατης αλαζονείας του Μητσοτάκη” και στο δε Internet, το συστηματικά επαναλαμβανόμενο χυδαίο σύνθημα “Μητσοτάκη γαμ……. ”  

Τι διαμαρτύρεστε λοιπόν;

Για αυτό και η εικόνα από την τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας  του κόμματος σας ήταν εφιαλτική, γιατί σύντροφοι, αν ο νέος Πρόεδρος έχει μετατρέψει όπως τον κατηγορείτε, την πολιτική του κόμματος σας σε  tv σώου, εσείς έχετε κατεβάσει την πολιτική στο χώμα.

Προσήλθαν με μπροστάρη το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Τζουμάκα, πρώην βουλευτή, πρώην Υπουργό, οι αντιΚασσελακικοί σαν πειρατές, με τα μαχαίρια σφιγμένα στα δόντια τους.

Μπήκαν οι προεδρικοί με επικεφαλής τον σύντροφο Πολάκη με σφιγμένες τις γροθιές, πανέτοιμοι να υπερασπιστούν τον νέο Πρόεδρο απέναντι στους υπονομευτές.

Βέβαια μπήκαν και οι αιώνιοι αριβίστες πρώην Πασόκοι, για να δουν προς τα πού πάει το πράγμα, ώστε να πλασαριστούν στα προνομιούχα στασίδια του κόμματος.

Θλιβερή ήταν η εικόνα με τα σκαμμένα χαρακώματα στην πρόσφατη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, καθώς ήσασταν όλοι έτοιμοι να σφαχτείτε δίνοντας βέβαια τον δίκαιο αγώνα, όλοι έτοιμοι να θυσιαστείτε για το καλό του …. λαού.

Δεν είχε ξαναδεί ο Σύριζα τόσο εκρηκτικό κλίμα σε συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και ενώ οι τόνοι ανέβαιναν, οι αντεγκλήσεις εξαφάνιζαν κάθε συναίνεση, αφού η ρήξη ήταν αναπόφευκτη και η διάλυση του κόμματος έδειχνε να καταφθάνει, παίρνει επιτέλους τον λόγο ο εκ Νέας Υόρκης Πρόεδρος και τι σας λέει; “Σύντροφοι παντρεύομαι αυτή την εβδομάδα στο Hamptons της Νέας Υόρκης”.

Τι θα μπορούσατε να απαντήσετε σε αυτή την άθλια απαξίωση;

Μια ομαδική σας παραίτηση από το κόμμα θα αποτελούσε μια απάντηση πολιτικής γενναιότητας, δεν μπορεί όμως αυτή από μόνη της να μειώσει την πολιτική σας ατίμωση. 

Σύντροφοι η μοναδική επιτρεπτή διέξοδος σε περίπτωση ατιμωτικής ήττας, όπως είναι αυτή που έχετε υποστεί.  είναι ο Ιαπωνικός  τελετουργικός τρόπος αυτοκτονίας που καθιερώθηκε τον 13^ο αιώνα από τους Σαμουράι το  … Χαρακίρι.

Υ.Γ. Σας συμβουλεύω σύντροφοι να δείξετε υπομονή μέχρι την 17^η Νοεμβρίου για να κάνετε τότε το χαρακίρι, μπροστά  στην Αμερικάνικη πρεσβεία, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η πορεία, φωνάζοντας το παλιό. αλλά επίκαιρο πλέον για σας σύνθημα "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι" μήπως και έτσι συγκινήσετε επί τέλους τον Ελληνικό λαό. 

Σουρεάλ αλα ΣΥΡΙΖΑ .........

 

Ο όρος Σουρεαλισμός επινοήθηκε από τον Γάλλο ποιητή Γκυγιώμ Απολλιναίρ  (Guillaume Apollinaire) που τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1917 χαρακτηρίζοντας το παράδοξο θεατρικό έργο του “Οι Μαστοί του Τειρεσία” (Les Mamelles de Tiresias), ως "Σουρεαλιστικό δράμα" (Drame surrealiste)                                                                                                

Ο όρος σουρεαλισμός συντίθεται από τις γαλλικές λέξεις sur (επάνω, πέρα) και réalisme (πραγματικότητα), στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως “Πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα”,  αναπτύχθηκε ως ευρωπαϊκό κίνημα στις αρχές του 20^ου αιώνα  κυρίως στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά εξελίχθηκε, μέχρι σήμερα, σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα. 

Τον σουρεαλισμό θα τον βρούμε στην λογοτεχνία, στην ποίηση στην ζωγραφική. 

Στον κινηματογράφο τον σουρεαλισμό θα τον δούμε σε πολλές μεταπολεμικές ιταλικές ταινίες,  μια χαρακτηριστική σουρεαλιστική ιταλική κινηματογραφική ταινία,  είναι το ποιητικό αριστούργημα ενός αιρετικού δημιουργού, η περίφημη ταινία “Θεώρημα” του 1968 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Πιέρ Πάολο Παζολίνι,  μια υπαρξιακή παραβολή για το τέλος και την αρχή  του κόσμου, η ταινία επαναπροβλήθηκε  μάλιστα τον Ιούνιο του 2023 με νέες αποκατεστημένες κόπιες. Στην ταινία αυτή υπάρχουν πολλοί συμβολισμοί και αρκετές σουρεαλιστικές σκηνές.           

Ας δούμε ποια είναι η υπόθεση για να κατανοήσουμε τον σουρεαλισμό : Μια μεγαλοαστική οικογένεια βιομηχάνου ζει στο Μιλάνο σε πολυτελή βίλα. Πατέρας, μητέρα, γιος, κόρη και μια υπηρέτρια. Ξαφνικά εμφανίζεται στη βίλα ένας νέος και πανέμορφος επισκέπτης, χωρίς να γνωρίζουμε από που και για ποιο λόγο. Όλα τα μέλη της οικογένειας και η υπηρέτρια μεθούν από την ομορφιά του και του κάνουν ερωτικό άνοιγμα στο οποίο εκείνος ανταποκρίνεται. Ύστερα από ένα μικρό διάστημα ο επισκέπτης αποφασίζει να φύγει. Όλοι του εξομολογούνται την επιρροή που είχε στη ζωή τους και εις μάτην του ζητούν να μείνει. Μετά την αναχώρηση του η οικογένεια διαλύεται. Ο γιος ασχολείται απεγνωσμένα και αποτυχημένα με την τέχνη. Η κόρη τρελαίνεται και κλείνεται στη σιωπή. Η μητέρα αναζητά αγοραίο έρωτα σε νεαρούς άνδρες. Ο πατέρας χαρίζει το εργοστάσιο στους εργάτες και φεύγει γυμνός στην έρημο. Η υπηρέτρια γυρίζει στο χωριό της όπου γίνεται αγία… 

Η πολιτική δεν είναι επιστήμη όπως νομίζουν πολλοί, απαιτεί βέβαια την γνώση πολλών τεχνικών, αλλά  κατά κύριο λόγο η πολιτική είναι τέχνη. "Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού"  είπε ο καγκελάριος Bismarck στο γερμανικό κοινοβούλιο. Έτσι σαν τέχνη η πολιτική δεν απέφυγε και αυτή τον σουρεαλισμό.

Στην Ελλάδα τον σουρεαλισμό στην πολιτική θα τον γνωρίσουμε για πρώτη φορά, το 2009. Στις εκλογές της 4^ης  Οκτωβρίου, ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ  Γ. Α. Παπανδρέου έταζε, εφόσον τον ψηφίζαμε και τον κάναμε πρωθυπουργό, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μια και “Λεφτά υπάρχουν” . Τρείς μήνες μετά τις εκλογές και αφού τις είχε κερδίσει και είχε γίνει πρωθυπουργός, αντί αυξήσεων πήγε μέχρι το Καστελόριζο και από αυτό το ωραίο νησί, με φόντο το απέραντο γαλάζιο, μας ανήγγειλε μέσω Τηλεόρασης, ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε και μπήκαμε αναγκαστικά στο ΔΝΤ, μας ζήτησε όμως να μην ανησυχούμε γιατί ο ίδιος θα μας διασώσει επαναλαμβάνοντας το έπος του Οδυσσέα. Είχε ξεχάσει, ή το πιθανότερο, ο ερίφης αγνοούσε, ότι κατά τον Όμηρο, ο Οδυσσέας είχε χάσει όλους τους συντρόφους του και από όλη εκείνη την θαλασσινή δοκιμασία ήταν ο μόνος που διασώθηκε και σε αυτό τουλάχιστον μας είπε την αλήθεια, ο ίδιος πράγματι διασώθηκε, παρέμεινε πρωθυπουργός για μερικούς μήνες ακόμη, επανεξελέγει αρκετές φορές βουλευτής, ενώ όλοι εμείς οι υπόλοιποι βουλιάξαμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία  όμως ήταν το κόμμα που έφερε πανηγυρικά το 2015 στην Ελλάδα τον πολιτικό  σουρεαλισμό. Γιατί τι άλλο ήταν όταν ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του, ζήτησαν από τους Έλληνες να τους ψηφίσουν και σαν κυβέρνηση, με ένα νόμο και με ένα άρθρο, να καταργήσουν  τα μνημόνια και κατά συνέπεια τις μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Οι συνταξιούχοι Έλληνες τους ψήφησαν, τους έκαναν κυβέρνηση και αυτοί εφεύραν μετά δυο χρόνια, την προσωπική διαφορά  από την οποία ήρθε ξανά νέα  μείωση των συντάξεων.

Σουρεαλισμός ήταν όταν ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του ζήτησαν από τον λαό να ψηφίσει σε δημοψήφισμα, αν συμφωνεί να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ ή όχι  και όταν οι Έλληνες ψήφισαν ναι, αυτοί κάνοντας μια δική τους αυθαίρετη ερμηνεία του αποτελέσματος, παρέμειναν στο ευρώ, έκλεισαν όμως τις τράπεζες. 

Σουρεαλισμός είναι όταν ο εξ Αμερικής νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχοντας στο συνέδριο του ΣΕΒ και από του βήματος συστήνεται στους Έλληνες βιομήχανους λέγοντάς τους ότι είναι ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τον λένε .... Στέφανο, να τους δηλώνει, αν είναι δυνατόν, ότι είναι επιχειρηματίας, ενώ ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι ο τέταρτος κατά σειρά, μετά την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, και τον Πρόεδρο της Βουλής, άρχοντας της χώρας και ότι, παρότι είναι αριστερός δεν αντίκειται,  εξ ορισμού, στο κεφάλαιο.

 

Υ.Γ. Ο σουρεαλισμός λοιπόν, είναι η λειτουργία της σκέψης όταν παράγεται αυθόρμητα χωρίς την επιρροή της λογικής, της αισθητικής ή της ηθικής και όταν επιδιώκει να απελευθερώσει το ασυνείδητο  με σκοπό να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ευτυχία, έξω από τα καλούπια της κοινωνίας.