Ένας δεκάχρονος Άθλος: 28η Οκτωβρίου 1940 – 30η Αυγούστου 1949

 

“Ημέρα μνήμης, τιμής και υπερηφάνειας η σημερινή  και η σκέψη μας γυρίζει 83 χρόνια πίσω, σε αυτούς που είπαν το μεγάλο ΟΧΙ, στα νέα παιδιά που πολέμησαν στα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας”.  

              Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός. 28/10/2023

Σήμερα, όπως και κάθε χρόνο τέτοια ημέρα. ο απανταχού Ελληνισμός γιορτάζει το έπος της 28ης Οκτωβρίου 1940, ημέρα που η Φασιστική Ιταλία ζήτησε την υποταγή της Ελλάδας και οι ηγέτες και τα παιδιά της αρνούμενοι την υποδούλωση, τελικά την εξευτέλισαν και κατανίκησαν στα βουνά της Αλβανίας.

Την γιορτάζουμε προβάλλοντας  στην τηλεόραση, από το βράδυ της παραμονής, δυο  ταινίες σχετικές με τον πόλεμο, κάνοντας μια στρατιωτική παρέλαση στην Θεσσαλονίκη και μια μαθητική στην Αθήνα και με δηλώσεις πολιτικών ακριβώς στο τέλος της στρατιωτικής παρελάσεως.

Έτσι αρχίζουμε και έτσι τελειώνουμε τον εορτασμό αυτού του έπους, με δύο ταινίες στην τηλεόραση, δύο παρελάσεις στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας και με το κερασάκι στην τούρτα τις, με το τέλος της παρέλασης, δηλώσεις πολιτικών.

Όπως σχεδόν σε όλες τις ιστορικές στιγμές της χώρας, ιδεολογίες ή το σωστότερο  παρωχημένα ιδεολογήματα και δοξασίες του παρελθόντος, δεν επιτρέπουν την λεπτομερειακή παράθεση και ανάλυση όλων των πολεμικών και μη, ιστορικών γεγονότων του έθνους. 

Πότε θα βρεθεί ένας τολμηρός ηγέτης να το πάει παρακάτω, να ορίσει το τι ακριβώς τιμούμε την 28η Οκτωβρίου;

Μόνον έτσι θα μπορέσουν επί τέλους να πάρουν την σκυτάλη υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί για να ξεδιπλώσουν ολόκληρο το μέγεθος και την σημασία αυτού του άθλου.

Να εξηγήσουν στα παιδιά μας  τι ήταν ακριβώς αυτό που ξεκίνησε ο Ελληνικός λαός εκείνη την ημέρα, της 28ης Οκτωβρίου 1940 και μέχρι που το έφτασε.

Να διδάξουν ότι, την 28η Οκτωβρίου 1940, ένας ιστορικός λαός με τον πιο σπουδαίο πολιτισμό που εμφανίστηκε ποτέ παγκοσμίως, ξεκίνησε έναν Άθλο που δεν είχε μόνο ένα μεγάλο ΟΧΙ μερικών μηνών, αλλά συνέχισε με ένα τρομερό, ένα τραγικό αγώνα, που διήρκησε συνολικά δέκα ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια του οποίου πολέμησε και τους τρεις τρομερούς ολοκληρωτισμούς του 20ού αιώνα:

Τον φασισμό του Μουσολίνι,

Τον ναζισμό του Χίτλερ

Τον κομμουνισμό του Στάλιν. 

Στον πόλεμο του 1940 οι νέοι, το ανθός της τότε ελληνικής κοινωνίας, πήγαιναν στον πόλεμο χαμογελώντας και τραγουδώντας και δεν διανοήθηκαν να ζητήσουν εξηγήσεις για την άθλια κατάσταση της χώρας, από κανέναν υπεύθυνο για αυτήν επαΐοντα, Βασιλιά ή Δικτάτορα, παράτησαν τα πάντα και πήγαν στα βουνά της Αλβανίας να κάνουν το καθήκον τους  και αυτό γιορτάζουμε σήμερα, γιατί αυτό το έκαναν χωρίς γκρίνιες παράπονα και απαιτήσεις, το έκαναν δηλαδή "Και με το παραπάνω" όπως λέει ο λαός. 

Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τέλους Οκτωβρίου του 2023, 83 χρόνια μετά το έπος του 1940, ένα 65,4% του Ελληνικού λαού επέλεξε, σε δοκιμασία μιας συμμάχου χώρας, μια …βολική στάση, η χώρα μας λένε θα πρέπει να τηρήσει αυστηρή ουδετερότητα στον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ κατά της ΧΑΜΑΣ, αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης που χρηματοδοτείται, εκπαιδεύεται και εξοπλίζεται από τους μουλάδες του Ιράν για να αποκεφαλίζει παιδιά, να σκοτώνει  και να παίρνει όμηρους ηλικιωμένους, να βιάζει γυναίκες. 

Οι νεοέλληνες, όταν βρίσκονται στην ανάγκη απαιτούν, δικαιωματικά, βοήθεια από τους πάντες, επικαλούμενοι το αρχαίο κλέος και την προσφορά τους στην δημιουργία του δυτικού πολιτισμού.

Κι όταν οι στόλοι των τότε ισχυρών ανταποκρίθηκαν στις εκκλήσεις τους και έκαναν την ναυμαχία στο Ναβαρίνου το 1827 που καταναυμάχησαν τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο και έτσι μπόρεσαν και έκαναν οι σύγχρονοι Έλληνες το δικό τους Έθνος, αυτό οι περισσότεροι Έλληνες  το ξέχασαν και μόλις τέσσερα χρόνια μετά κατηγόρησαν την Αγγλία για τον φόνο του Καποδίστρια.  

Όπως και την τελευταία φορά, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τις τράπεζες και η χώρα αιωρούνταν πάνω από το χείλος του γκρεμού, τότε που κάθε Παρασκευή προσγειώνονταν στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, βαριά μεταγωγικά αεροσκάφη που μετέφεραν παλέτες με ευρώ για να μπουν στα ΑΤΜ  για να πληρωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί και έτσι να λειτουργήσει στοιχειωδώς κάπως η οικονομία.

Όπως όταν ο πρόεδρος της Γαλλίας Francois Hollande  πρόβαλε βέτο στην ζητούμενη από τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών, έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ. 

Όπως τότε, που ο Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών επί προεδρίας Barack Obama, Jack Lew βρισκόταν κάθε βδομάδα στο Βερολίνο και τελικά δεν επέτρεψε, για στρατηγικούς και γεωπολιτικούς λόγους, την οικονομική εξαέρωση της Ελλάδος.   

Και τότε, ένα ποσοστό 51,89% ψήφισε στο δημοψήφισμα του Ιουνίου 2015 ουσιαστικά, την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε., από το ευρώ και από τη συμμετοχή της χώρας μας στους Δυτικούς θεσμούς.

Όλα αυτά εκ του ασφαλούς βέβαια, γιατί μόλις ζόρισαν τα πράγματα, όλοι όσοι πρότειναν αυτά τα μάγκικα και …… σωτήρια μέτρα,  έκανα την αναγκαία κυβίστηση, προκειμένου να μπορούν συνεχίσουν να κυβερνούν με την ίδια αμεριμνησία. 

Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και με τον πόλεμο στην Ουκρανία. 

Κατέβηκαν στην πλατεία Συντάγματος  με σύνθημα "Για τον άνθρωπο"  αποδοκιμάζοντες τον ...... Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, οι όψιμοι οπαδοί του Στάλιν. 

Άσκησαν και συνεχίζουν να ασκούν δριμεία κριτική, από τα περιφερειακά κανάλια της τηλεόρασης οι ακροδεξιοί και κατηγορούν σαν υποταγή, στα κελεύσματα των ΗΠΑ, τη βοήθεια που έστειλε η χώρα μας στον ηρωικό και σκληρά αγωνιζόμενο κατά του ρωσικού ιμπεριαλισμού λαού της Ουκρανίας. 

Κι έτσι, δεν μας εκπλήσσει  που φτάνουμε στην απόλυτη παραδοξολογία, εκείνοι που δεν θέλουν να ακούν τις λέξεις σύνορα, πατρίδα, πατριωτισμός, έθνος, να το παίζουν ουδέτεροι στον πόνο και στον αγώνα του άλλου και να ομνύουν στον δεκαετή Άθλο του Ελληνικού λαού στον οποίον είτε δεν συμμετείχαν είτε ήταν στην αντίπαλη πλευρά. 

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της στρεβλής ή της ελλιπής  αφήγησης της ιστορίας, για την οποία φταίνε πολλοί.

Ένοχος βέβαια, κατά κύριο λόγο, είναι η αριστερά, η οποία ενώ κουβαλάει τόσες  αμαρτίες και το αναμενόμενο είναι να δηλώσει πως αναθεωρεί ή προβληματίζεται έστω για αυτές, μας τις παρουσιάζει ως ηρωισμούς και επιτεύγματα της, ενώ πρόκειται για μια τραγωδία που συνέβη σε ένα κομμάτι της ιστορίας μας που η ίδια η αριστερά κατά κύριο λόγο προκάλεσε.