Στα
νερά του μεγαλύτερου λιμανιού μας, πριν τέσσερις ημέρες δολοφόνησαν ένα Κρητικόπουλο τον Αντώνη, τον πέταξαν στην θάλασσα και μαζί με αυτόν πνιγήκαν και πολλοί Έλληνες μαζί του.
Πιθανόν να χαμογελούσε
ο Αντώνης όταν έφευγε, βλέπεις ήταν
μειωμένης νοητικής αντίληψης και έτσι δεν ήξερε ούτε και μπορούσε να μισεί, όπως
εμείς οι “κανονικοί”, κι επειδή η μανούλα του δεν ζει, ας κάνουμε το ελάχιστο, να
τον θρηνήσουμε εμείς.
Όχι όμως
μόνο αυτόν αλλά και τους εαυτούς μας.
Στο λιμάνι που πνίγηκε ο Αντώνης, συναντούσαμε πριν μερικά χρόνια ανθρώπους έτοιμους
να βοηθήσουν, να προσφέρουν ότι μπορούσαν, τώρα όχι μόνο στο λιμάνι αλλά σε όλη τη χώρα ακούμε μόνο βρυχηθμούς θηρίων.
Σαν Έλληνας και κυρίως σαν παλιός Πειραιώτης
Αντώνη ένα έχω να σου πω : ΣΥΓΓΝΩΜΗ.…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου