NERO CLAVDIUS CAESAR AVGUSTUS

 

Ένα φως στο ταξίδι μιας μεγάλης νύχτας .......

Ξεφύλλιζα το άλμπουμ με τις φωτογραφίες που τόσα χρόνια είχα μαζέψει, σκοπό είχα να σκανάρω και να μεταφέρω όλες τις παλιές φωτογραφίες στον υπολογιστή μου, όταν με μεγάλη μου έκπληξη ανάμεσα στις παλιές φωτογραφίες βρήκα μια κάρτα με φωτογραφία, μια παλιά εκλογική καρτούλα ενός υποψήφιου δημοτικού συμβούλου σε δημοτικές εκλογές που θα γίνονταν παλιά στον Πειραιά, τον συνδυασμό, στον οποίο συμμετείχε, τον έλεγαν Π.Α.Κ. “Παμπειραϊκή – Ανεξάρτητη - Κίνηση“, σαν σύνθημα ο συνδυασμός είχε το “Για ένα πολιτισμένο Πειραιά“ , επικεφαλείς του ήταν οι τότε Πειραιώτες επαγγελματίες πολιτικοί Αντώνης Ντεντιδάκης και Στέλιος Λογοθέτης και ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της καρτούλας με την φωτογραφία δεν ήταν παρά ο Άγγελος Βογάσαρης, ο επί έξη χρόνια φιλόλογος καθηγητής μου, ο άνθρωπος που το φώς της παιδείας του, άλλοτε αχνό, άλλοτε ζωηρό μα και αρκετές φορές έντονο, φώτιζε τον δρόμο τον δικό μου και όλων των τότε συμμαθητών μου σε όλο εκείνο το μακρύ νυχτερινό ταξίδι των έξη χρόνων στο νυχτερινό Γυμνάσιο του Πειραϊκού Συνδέσμου και αυτό δεν ήταν και μικρό πράγμα, για το θείο βρέφος ένα αστέρι φώτισε για μια νύχτα τρείς Πέρσες μάγους και δισεκατομμύρια άνθρωποι το αφηγούνται με δέος εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, ενώ το αστέρι του Νυχτερινού Γυμνασίου του Πειραϊκού Συνδέσμου φώτιζε σαράντα Έλληνες άμοιρους μαθητές για έξη ολόκληρα χρόνια.

Ποιος ήταν λοιπόν ο Άγγελος Γ. Βογάσαρης ;

Ο πατέρας του, Γεώργιος Βογάσαρης καταγόταν από την Ηλεία και εγκαταστάθηκε νεότατος στον Πειραιά, εργάσθηκε ως ανώτερος υπάλληλος στην Ιονική Τράπεζα.

Η μητέρα του Χαρίκλεια το γένος Ανδρέα Σούλη ήταν αδελφή του Άγγελου Σούλη, ιδιοκτήτη και διευθυντή  της παλαιάς Πειραϊκής  εφημερίδας "ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ" που εκδιδόταν από το 1914 ως και το 1923.

Ο Άγγελος Βογάσαρης γεννήθηκε την 6^η Μαΐου του 1925 στον Πειραιά, αποφοίτησε το λύκειο “Ελληνισμός“ του Κυριάκου Σταυριανού που βρισκόταν στο κέντρο του Πειραιά, απέναντι από τους κήπους της Τερψιθέας.

Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε στη Γερμανική Ακαδημία του Μονάχου με παράλληλες σπουδές στην Οικονομία και στην Ψυχολογία.

Πέρα από τα γερμανικά σπούδασε αγγλικά και γαλλικά που τα έγραφε και μιλούσε άπταιστα.

Εργαζόταν  ακατάπαυστα, συνεχώς από το πρωί μέχρι την νύχτα και από νέος μέχρι τα γηρατειά του, θυμάμαι πολλές νύχτες, όταν έμπαινε στην  τάξη, μας έλεγε: "Κύριοι ησυχία είμαι με μια τυρόπιτα από το πρωί" δεν μας είπε ποτέ ότι ήταν κουρασμένος. Ως εκπαιδευτικός δίδαξε επί σειρά ετών στο Νυχτερινό Γυμνάσιο του Πειραϊκού Συνδέσμου και έκλεισε την διδακτική του καριέρα στο λύκειο της Ιονίου Σχολής της Φιλοθέης. 

Παράλληλα εργαζόταν και ως ανώτερος υπάλληλος στην Ιονική – Λαϊκή τράπεζα. Μετεκπαιδεύτηκε μάλιστα στο Βέλγιο και Γερμανία σε θέματα Κοινής Αγοράς και επί σειρά ετών  διηύθυνε την Υπηρεσία Κοινής Αγοράς και Προώθησης Εργασιών της Ιονικής και Λαϊκής τράπεζας.

Ο Άγγελος Βογάσαρης  ήταν ένας εξαίρετος καθηγητής, υπήρξα έξη  χρόνια μαθητής του και  εκείνο που θυμάμαι έντονα είναι ότι ανάμεσα στους δέκα καθηγητές του γυμνασίου ήταν ο καλύτερος και αυτό φαινόταν αμέσως σε όλο το σχολείο, όχι μόνο γιατί ήταν άριστα καταρτισμένος, αλλά γιατί είχε την φωτιά της διδασκαλίας μέσα του και εκείνο που είχε μεγάλη σημασία για μας τους έφηβους τότε μαθητές του, ήταν το γεγονός ότι ήταν ο μοναδικός καθηγητής που όχι μόνο μας δίδασκε, αλλά είχε μπει και στη ζωή μας και έτσι μπορούσαμε κάθε βράδυ να μιλήσουμε με έναν πολύ μορφωμένο άνθρωπο, θυμάμαι ότι μια νύχτα είχε φέρει ένα γραμμόφωνο βαλίτσα και μας έβαλε να ακούσουμε την Norma του Bellini με την Μαρία Κάλλας .

Με τον Βογάσαρη, είχα βρεθεί δυο-τρείς  φορές στο σπίτι του, ήταν στο κέντρο του Πειραιά, μαζί με άλλους συμμαθητές.

Μας μιλούσε συνήθως για ότι απασχολούσε κάθε έφηβο εκείνης της εποχής και ήξερε πως να μιλήσει μαζί μας, κάτι σπάνιο όχι μόνο για το τότε, αλλά και για το σήμερα.

Ήταν ένας ζωντανός πνευματικός άνθρωπος. “Χαρά μου και τιμή μου να είμαι κοντά με τους νέους ανθρώπους όχι με αυτούς που αρχίζουν και σαπίζουν, όπως εγώ” είχε πει την τελευταία φορά που τον άκουσα να μιλάει στην μπυραρία του "Δεληγιάννη" το 1986 .
Ο λόγος του είχε χιούμορ, ήταν πάντα μαζί μας ευχάριστος, πρόσχαρος και καλόψυχος παρότι αρκετές φορές έχανε, ένεκα κάποιας προσωπικής  αδυναμίας, τον έλεγχο. Όμως στον Άγγελο, στον καθηγητή μας  συγχωρούσαμε κάθε προσωπική του κακοτοπιά, η παιδεία του ήταν μεγάλη και ο Βογάσαρης ήταν ο μοναδικός πνευματικός άνθρωπος που είχαμε μέχρι τότε γνωρίσει, θυμάμαι με πολύ συγκίνηση την τελευταία φόρα που τον είδα, ήταν το 1986 όταν τον τίμησε σε ειδική καλλιτεχνική εκδήλωση στο θέατρο “Κ. Πρέκα” η “Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών”.

Στην εκδήλωση αυτή ο παλιός μαθητής του και συμμαθητής μου, ηθοποιός Κώστας Πρέκας  διάβασε αποσπάσματα από το τότε τελευταίο του έργο. Με το τέλος αυτής της εκδήλωσης ένας άλλος παλιός μαθητής του, συμμαθητής και φίλος μου, είχε γίνει ο μεγαλύτερος ξυλέμπορος του Πειραιά τότε, ανέλαβε την δαπάνη της εστίασης και ψυχαγωγίας τόσο του καθηγητή μας όσο και όλων των παρευρεθέντων στην εκδήλωση, με τραπέζι στον Πειραιά μπροστά στην θάλασσα, όπως ξέραμε ότι άρεσε του καθηγητή μας. Στην μεγάλη ισόγεια αίθουσα της μπυραρίας   “Δεληγιάννη”,  στην πλατεία Αλεξάνδρας φάγαμε και ήπιαμε μπύρες μαζί με τον καθηγητή μας ευχόμενοι όλοι να τα εκατοστίσει και αργότερα στον πάνω όροφο, στο πιάνο μπαρ τραγουδήσαμε με κάποιον καλλιτέχνη που έτυχε να βρεθεί εκεί σαν πελάτης, είπαμε τραγούδια για την θάλασσα, του Καββαδία που τόσο τα λάτρευε ο καθηγητής μας. Δεν ξέρω στους άλλους παλιούς συμμαθητές μου τι εντύπωση τους άφησε,  σε εμένα πάντως αυτή η νύχτα θα μου μείνει αξέχαστη.

Από τα νεανικά του χρόνια εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για τα γράμματα και εξέδωσε πολλά λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, θεατρικά έργα, ποιητικές και λογοτεχνικές κριτικές.

Στα θεατρικά έργα του έδειξε τόσο έντονο αντικομφορμισμό, ώστε η δικτατορία να τα απαγορεύσει από το ραδιόφωνο, κάτι που ο καθηγητής  δεν το εκμεταλλεύτηκε ποτέ, όπως έκαναν τόσοι άλλοι.

Ανώτερος τραπεζικός, Καθηγητής φιλόλογος, Ψυχολόγος, Λογοτέχνης, Θεατρικός συγγραφέας, Πρόεδρος της Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, τακτικό Μέλος της “Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών” και πολιτικός όπως γράφει η καρτούλα που κρατώ στα χέρια μου, αφού δέχεται τους μελλοντικούς ψηφοφόρους του ως  υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στην Ιπποκράτους 2 και Μακράς Στοάς κάθε μέρα από τις 6 έως 8 μμ., στην διεύθυνση που σήμερα βρίσκεται ο Πύργος του Πειραιά κάτω στο λιμάνι. 

Αυτός λοιπόν ήταν ο Άγγελος Βογάσαρης.

Πέθανε στο νοσοκομείο ΙΑΣΩ, την Πέμπτη 27^η  Απριλίου του 2006